EMI / EMC

Banner photo by Jan Huber on Unsplash

Wat zijn EMI en EMC?

EMI (afkorting van Electro-Magnetical Interference) is het beïnvloeden van de werking van een elektronisch toestel door ongewenste signalen. EMI kan onaangenaam zijn (gestoorde TV-beelden), onpractisch (storingen in een telefoonconversatie) of zelfs gevaarlijk (storingen op medische apparatuur of in controleschakelingen van voertuigen).

Er zijn twee soorten EMI:

• EMI veroorzaakt door straling (detectie van “sterke radiogolven” door het gestoorde toestel). Deze soort EMI wordt meestal RFI (Radio Frequency Interference) genoemd.
• EMI veroorzaakt door conductie (via geleiders, bvb via het net, via telefoonleidingen enz.).

Radioamateurs worden op twee manieren geconfronteerd met EMI problemen:

• de werking van hun zendstation veroorzaakt storingen in een elektronisch toestel in de buurt.
• de werking van hun station (ontvanger) wordt gestoord door (ongewenste) uitstralingen van elektrische of elektronische toestellen in zijn buurt.

Om de EMI-problemen op te lossen, is er in de afgelopen decennia hard gewerkt om allerhande elektrische en elektronische toestellen NAAST ELKAAR te kunnen laten werken zonder dat de werking onderling nadelig werd beïnvloed. We spreken hier over EMC (Electromagnetische Compatibiliteit).

EMC (Electro Magnetic Compatibility) valt op te delen in verschillende onderdelen zoals:

• immuniteit tegen stralingen van buitenuit,
• immuniteit tegen signalen die zich door geleiders voortplanten,
• immuniteit tegen indirecte bliksem, transiënte signalen, spanningsval,
• normen inzake emissie van apparaten,
• normen inzake het voortbrengen van ongewenste signalen via net- of datalijnen,
• het definiëren van max. toegelaten harmonischen,
• bio-EMC of het bepalen van stralingsgrenzen waar mensen mogen aan blootgesteld worden.